Çocuklar

Çarşılarda bir şey

Biz pek aramazdık çocuklar olmasaydı

Kasaplarda manavlarda bazı yorgun kadınlar

Hep de tenha saatleri seçerler

Sonra yavaş bir sesle

Çocuk için hasta kaç gündür yemiyor

Biraz et biraz meyve isterler

Sevdiği bir reçeli gün aşırı yalnız ona

Kaşıklarla beraber büyük bir üzüntü

Uykularda bile bitiyorsa

Yağların şekerlerin çayların

Annelere düşündürdüğü

İnsanlara, tezgahlara, kağıtlara kolaydı

Biz bu kadar eğilmezdik çocuklar olmasaydı

Behçet Necatigil

Fotoğraf: Arzu Eygay, Sarıdibek Köyü, Vezirköprü

Kitaplarda Ölmek

Adı, soyadı 

Açılır parantez

Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti

Kapanır parantez.

O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı

Bir parantez içinde doğum, ölüm yılları.

Ya sayfa altında, ya da az ilerde

Eserleri, ne zaman basıldıkları

Kısa, uzun bir liste.

Kitap adları

Can çekişen kuşlar gibi elinizde.

Parantezin içindeki çizgi

Ne varsa orda

Ümidi, korkusu, gözyaşı, sevinci

Ne varsa orda.

O şimdi kitaplarda

Bir çizgilik yerde hapis,

Hâlâ mı yaşıyor, korunamaz ki,

Öldürebilirsiniz.

Behçet Necatigil