kasıklarında bulduğu ateşi
bir patlamayla doğurdu
sonra duruldu döne döne
ve süt sağdı, ekin ekti, emzirdi
doksandokuz memesiyle
ağzı sonsuz boşluk olan evreni
Avcılar eve gelmeden önceydi.
Zeus muydu yıldırımı ok gibi kullanan
Baskında başı dik yay gibi kaldı kadın
Dimdik, donuk ve yenik baktı
Ateşini gizledi geceye, yıldızlara
Oyunla savuşturdu avcı vahşetini...
ve tanrı şımarık bir oğlana döndü...
Aşk ateşi küllendi Ağıtçı Hürmüz'ün
Destancı Ehrimen çiftçiliğe
Buyrukçu Musa çobanlığa başladı
Hikâyeci İsa marangozluk yapardı
kötürümlere değnek, körlere ışık diye
şair Muhammed borsanın en uzun
vadeli yabancısıydı
Issız çölde deve çanlarını
kâinat uğultusu gibi dinlerken
çölün dinmez ateşini evren diye içerdi...
ve tanrı henüz gençti ve erkekti...
Yalnız olmasın da ne yapsındı.
Ehrimen'i duasına çıktığı yağmur boğdu
İsa yonttuğu ağaca çivilendi
Güttüğü koyunlar yedi Musa'yı
Muhammed'in tebaası
petrol borsasına yatırdı develerini ve kaybetti
sonra, ya sonra...
"...tanrı kalpten öldü!"
...ve zaten yaşlıydı ve erkekti...
Avcılar kaldırdı cenazesini...
"Tanrım beni niye yalnız bıraktın!"
Mustafa Köz
Resim: Benjamin West (1738-1820)
