Anne neden dudağında kan
Anne sen nasıl doğurdun bizi
Biz kendimize keskin sorular soramadık
Gerçek yüzümüze bakamadık aynada
Hayat, çürümüş yaralarımızla üst üste
Tozun içinde serçeler oynuyor işte
Tepeden duyuyordun ovadaki kurşun sesini
O korkunç soğuğun mermerden bedenini
Karmaşık caddelerde koştuk koştuk koştuk
Tutkuyla, ilkeli, oyuna katılma arzusuyla
Bağışla hayat anlatılacak bir şey değil, yaşanır
Ölümsüzlüğü üfler günün hızı, umutsuzluğu
Rüzgârda çarparken oradan oraya
Bir şeyi unuttuk belki, seni seviyoruz.
İsmet Alıcı
