Ruhumu satıyordum
Kimliksizler bulvarında
Kayıp aşkları yazıyordu şair
Ve yağmur yağıyordu teneke mahallesinde
Akşamüstü, vakitlerden bir vakit;
Felsefesi pas akıtıyordu sokakların.
Ocakta dumanı sönmekte iki köz
Kanayan bir tek söz
Yalazında sarılı gölgesi yalanların.
Anın dilini sordum
İki ucundayız askıda salınmanın
Diğer yanda yalnızlığım.
Çarelerden çare kayıp,
Üşüyordu duvarlarım...
Daha sabaha çok!
"Neyin var?" Dedi kadın!
Üç kız bir vale dedi ruhum;
"Ben de sordum, cevaplayamadım" dedim.
Elini açtı kadın;
Yine kaybedendim...
Mehmet Ali Canikli, 21.11.2015
Gece Yarası, İzan Yayınları, S.26
