Yer Değiştiren Işık

Oral Süzer' in anısına

I.

Kitap gibi okuyor ölümü

Bir andı, gördüm, diyor

Doğmuş güneş bir gözümün ucunda

Batmadan önce parlamış son kez

Bu sefer parmağımın ucunda

Hayatı bir ışık küresi

Hayatı dünyaya sığmamış keskin kahkaha

Hayatı bir merdiven uzaya

II.

Kitap gibi okuyor ölümü

Kimsesiz bir adadan yüzüyordum, diyor

Yanıp bönen düşler kasabasına

Bir tepeden ağır ağır iniyordum

Uyuyan kardeşlerin mağarasına

Hayatı ilk nefesin rüyası

Hayatı kokusunu yitirmemiş Mimoza

Hayatı yuva yapmış avuçlarına

III.

Kitap gibi okuyor ölümü
Yer değiştiren ışıktı, diyor

Yanıp söndü son nefesimi doğurduğum çadırda

Açılıp genişliyordu gökyüzü

Kucak oluyordu evren bana

Hayatı göğe açık bir oda

Hayatı ovalar dolusu güneş dallarda

Hayatı taş sektiriyor şimdi yıldız koyunda

Pelin Özer

05 Mayıs - 03 Haziran 2014, Büyükada

Fotoğraf: Nurcan Azaz,  Üsküdar, İstanbul

Rüzgâr

Bu ne yeşil, ne mavi bu, ne sarı yolumuzda?
Nasıl koyup gitmeli bu denizi, bu kırları?
Uğulda, uğulda, uğulda sonbahar rüzgârı,
Bir dal kırabilir misin bakalım, gönlümüzde?
Bu şarkılar, bu hâlis sözler varken, dilimizde.

Ahmet Muhip Dıranas