bensem kapının önündeki, bir bir yüzüme vururum
korkmam yakamdaki akrebi ürkütmekten
mahallemizde çıkan yangın gibiydim, söndürülmekte hep gecikilmiş
ne rüzgar vardı ne de ahşaptı evleri, zevkle seyredildim böylece
herkesten saklamakla övündüğüm yaramı da ben açtım ve seyredildim
boynum kimselerin dikkatini çekmemiş, bundan çekinmiyorum
dağlara düşmedi gölgem, kabul, avluların tarihinde adım yok
ama şehre de uymadı iklimim, karkuyusunda benim için her mevsim
kepenk kapattırdığım günün bilsem de yenilgimin provası olduğunu
kaldıramıyorum kılıcını saklayan zabit gibi çarşıdan geçmeyi
fail, meçhul, maktül ve mağdurum
bir yarım kanıma girer, her sabah omuzlarıma bir yıldız eklerdim
bir yarımı kan tutar, cephe gerisini gezerdim her tatbikat sonrası
ya saraydaydım hil'at töreninin bedeli boğazıma yapışan ellerdi
ya da aztekdim, başımdaki ta'coldu kurban edilişimin ödülü
sormadım yine de: ya benim günüm kaç yıl oldu
bu defter 'yen içindeki her kolu kırma mevsimi'nde açıldı
şimdi bir itfaiye erinin zimmetinde ve yangından tek kurtarılmış
bilsin cümle alem, savcılık ifademde de var, elyazım benimdir
bir kaç yıldır cübbesini ve kalbini çekiştirip duran birinin
vaktim olmadı sayfa kenarlarını süslemeye, bir buna yanarım
bensem saat kulesindeki rüzgar, bir bir yüzüme vururum
vururum, anılar tarafsız değildir
Akif Kurtuluş, Tören Provası, S.9-10 Öteki Yayınevi, 1987
Kitap Kapak Resmi: Pieter Brueghel
