Ay ışığında balkonlar çiçeklere yürür
Leylak sesi caddelere
Kuşlar uçar giderim hızla geçer otobüsler
Üstümde bol dökümlü rengârenk bir gömlek
Ben bazan yepyeni bir adam olurum
Sonra balıklar gider kuşlar açar
Dünya çalışan insanlarıyla güzeldir
Ben bazan yenilenir iyi bir adam olurum
Ablalarla, çocuklarla, kuşlarla
Ölgün ışıklarını yakan şehir alır yüzümü
Yürürüm yolun sonuna kadar
Yüzümde bir kitabın sondeyişini
Bitirmiş mutlu adam hali
Ay yenilenir aşk uçar büyük insanlığa
Bir sardunya balkonda
Büyük insanlık sur dibinde uyumaktadır
Gide gide bütün şehir uyumaktadır
Dopdolu bir geceyi, derin denizleri
Ben yürürüm cebimde bir şişe konyakla
Ben bazan duru bir adam olurum
Bir Kafka’yım Kayseri’de, gece infazlarını önlemeye çalışan
Şu son doğan ay otel tentelerini tazelerken
Sabahçı kahvelerine bir yol uğrayan
Delifişek yazdan bir kuş
Sivas’tan bu yana uçup gelen
Yakılan Metin Altıok’un huthut kuşu
Behçet Aysan’ın horon ve sirtaki seyreden kuşu
Asım abinin külrengi kuşu
Kuşlar kıyısız bir temmuza akabilir kardeşim
Ay ışığında faytonlar yok istasyonda
Ben bazan gecenin dönemecinde istasyonu bulurum
İçimde rengârenk mevsimlerin birikimi
Yaprak yaprak dökülür
Yürürüm ağzımda sarı bir mızıka
Ahmet Ada (Yeni Biçem, 7 Kasım 1993)
Nurhan Orhon (Resim, Suluboya)
