ay gömülür

ardından resmin asılır işlek yerlerine kentin

piyangocunun yanında tahta çitlere yakıştırırım

gözlüklüsün, üç yaş büyüksün, rize'de büyümüşsün

başka adını da bilirim, hepsi yalan, o gülmen de

eski, küçük bir limandır gülmen, takalar sığınır

ardından resmin asılır işlek yerlerine kentin

denizle kavgalıdır kayalar, otururum, elim tuzlanır

fırlatırım çakıl taşını, kaç kez sektirebilirim

gömülmesin suya, sen tut, durma sonra bana yürü

bulutların yerini doldurur yürümen, kuşlar kıskanır

ardından resmin asılır işlek yerlerine kentin

birden boşanan yağmurda mağaza diplerindeyken

otobüsten inerken, hiç aklımda yokken karşımdasın

giderayak bir şey derdin, onu söyle işte, sonra sus

ıssız istasyon kampanası susman, yapraklar döker

ardından resmin asılır işlek yerlerine kentin

çardağa çıkarım, ay gömülür çalı çırpılara

tutuşturur sarmaşıkları, seyredişinden alınırım

uzak, içli şarkılar anımsarım, derken dönüp bakman

turaçlar çağırır bakman, bahçemde turunçlar açtırır

resmini astılar işlek yerlerine kentin

çarşı içinde bir zaman daha konuşuldun

su, sarnıçlardan bakraçlara çekiliyordu

güze hazırlanıyordu kızlar, dağlar dalgındı

gençtim, olur olmaz huylanışını sevdim en çok

Akif Kurtuluş

anılar tarafsız değildir

bensem kapının önündeki, bir bir yüzüme vururum

korkmam yakamdaki akrebi ürkütmekten

mahallemizde çıkan yangın gibiydim, söndürülmekte hep gecikilmiş

ne rüzgar vardı ne de ahşaptı evleri, zevkle seyredildim böylece

herkesten saklamakla övündüğüm yaramı da ben açtım ve seyredildim

boynum kimselerin dikkatini çekmemiş, bundan çekinmiyorum

dağlara düşmedi gölgem, kabul, avluların tarihinde adım yok

ama şehre de uymadı iklimim, karkuyusunda benim için her mevsim

kepenk kapattırdığım günün bilsem de yenilgimin provası olduğunu

kaldıramıyorum kılıcını saklayan zabit gibi çarşıdan geçmeyi

    fail, meçhul, maktül ve mağdurum

bir yarım kanıma girer, her sabah omuzlarıma bir yıldız eklerdim

bir yarımı kan tutar, cephe gerisini gezerdim her tatbikat sonrası

ya saraydaydım hil'at töreninin bedeli boğazıma yapışan ellerdi

ya da aztekdim, başımdaki ta'coldu kurban edilişimin ödülü

    sormadım yine de: ya benim günüm kaç yıl oldu

bu defter 'yen içindeki her kolu kırma mevsimi'nde açıldı

şimdi bir itfaiye erinin zimmetinde ve yangından tek kurtarılmış

bilsin cümle alem, savcılık ifademde de var, elyazım benimdir

bir kaç yıldır cübbesini ve kalbini çekiştirip duran birinin

vaktim olmadı sayfa kenarlarını süslemeye, bir buna yanarım

bensem saat kulesindeki rüzgar, bir bir yüzüme vururum

    vururum, anılar tarafsız değildir

Akif Kurtuluş, Tören Provası, S.9-10 Öteki Yayınevi, 1987 

Kitap Kapak Resmi: Pieter Brueghel