arka bahçede o gece yarısı
rüzgârın ince nemli şarkısı
yüreğe yerleşirken kırık eğri
düşen yaprakta gizliydi çehremiz
aşkın kırkyamasıyız biz
mahcup bir eylül duruyor karşıda
mahcup bir eylül öylece orada
güneşi biriktiren çiçeğin su bilgisi
yazdan kalma anılar sarısında kimsesiz
aşkın kör kamasıyız biz
tam da bu zamanlarda bu zamanlarda işte
sınandı ipek çelik’ten bir eşikte
izmir’in ayrı duran iki yakası gibi
birleşemeyeceğini bildiğimiz ellerimiz
küskün son yaz sonrası gölgeli ve dilsiz
aşkın yüz karasıyız biz
aşkın güz yarası ...
Emel Nişlioğlu
Fotoğraf: Ann Cutting
