Deniz Suyu Türküsü

Deniz 

gülümsüyor uzaktan.

Dişleri köpükten

dudakları gök.

"Ne satarsın, deli kız,

rüzgârda memelerin?"

"Suyunu denizlerin, yiğit,

suyunu denizlerin."

"Ne taşırsın, kara oğlan,

kanınla karıştırıp?"

"Suyunu denizlerin, yiğit,

suyunu denizlerin."

"Bu tuzlu gözyaşları, ana,

nerden gelirler?"

"Ağlarım suyunu denizlerin, yiğit,

suyunu denizlerin."

"Bu derin sızı, gönül,

nerden doğdu oy?"

"Ne acıymış, ne acı

suları denizlerin!"

Deniz 

gülümsüyor uzaktan.

Dişleri köpükten,

dudakları gök.

Federico Garcia Lorca,   Çeviri: Cevat Çapan

Fotoğraf: Füsun Ürkün

Ölü Çocuğa Gazel

 

Her akşam üzeri bir çocuk ölür,
her akşam üzeri Granada'da.
Her akşam üzeri yerleşir de su
dostlarıyla konuşur baş başa.

Yosundan kanatları var ölülerin.
Bulutlu yel ve duru yel yan yana
süzülen iki sülündür kuleler üstünde,
gündüzse yaralı bir oğlan.

Havada kalmazdı tek kırlangıç gölgesi
şarap mağarasında rastlayınca ben sana,
tek bulut kırıntısı kalmazdı yerde
sen ırmakta boğulup gittiğin zaman.

Yuvarladı vadi köpeklerle süsenlerini
bir su devi yıkılınca dağlara.
Gövden, ellerimin mor gölgesinde,
bir soğuk meleğiyle, kıyıda cansız yatan.

Federico Garcia Lorca

Çeviri: Sait Maden

La Soleâ

Kızlar karalar giyinmiş,

düşünüyor, dünya ne kadar küçük
ve yürek ne kadar geniş.

Karalar giyinmiş.

Düşünüyor iç-çekişler, çığlıklar
nasıl da yitiyor rüzgârda.

Karalar giyinmiş.

Açık kalmış balkonundan
şafak vakti,
gökle dolmuş içeri.

Ay! Ah!
Giyinmiş, ya, karalar giyinmiş !

Federico Garcia Lorca

Çeviri: Sabri Altınel