Kozmik

Bir yaşantımız var şu yuvarlakta

Adına yeryüzü dediğimiz

Biz kaplamışız duvarlarını bin yönde

Çizmiş karanlığı üzerine ellerimiz

Düşmanlar yaratmışız kendi içimizden

Ölümü üleştirmiş eşken isimlerimiz

Sımsıkı kapanacaksa bütün kapılar

Hiç belirmeyecekse o düşsel umut

Kapkara duracaksa orada ufuklar

Sonsuza kadar ışıksız şu konut

Yalnız korkudur boy verir içimizde

Bir gizli düşmanın açlığını büyüten

Saldırır belki yıkar duvarlarımızı

Çiğnenir geçeriz belki dişlerinden

Direnç anlamsızdır o zaman, yenilmişizdir çünkü

Yönelir sorulara durmadan çaresizlik

Dostlar, kardeşler, en kopmaz ilgiler

Şu yuvarlak içinde baştan gömüldük

Günter Grass

Çeviren: Engin Aşkın  

Aşk

İşte hikâyemiz böyle dostlarım

Şu parasız yapılan alışveriş

İşte borç kartımız, çakıverin imzayı

Yorgan daima kısa gelirmiş

Bu uç, şu uca ulaşamazmış

Diyebilir misiniz amma da iş

Aramak onu ufukların ardında

Arada düşmüş yaprakları tekmelemek

Ovmak bir çıplak ayağı

Bütün yürekleri kiraya vermek

Ya da bir aynalı odada

Bir otomobilde

Kaporta aya doğru dikilmiş

Masumluk, duruversin istediği yerde

Nerede başlatırsa başlatsın cümbüşünü

Sesler tiz perdeden kadıncıl ve sonsuz

Bir başkalık belirir her seferinde

Gişelerin önünde, henüz açılmamış

Kenetlenmiş eller durmadan çıtırdar

Kuyrukta süngüsü düşmüş bir adam

Bir zayıf yaşlı bayan

Ve sinemadaki filim

Bir büyük aşkı ilân eder neonlu ışıklar

Çarşaf gibi reklamlarda

Senaristin de garantisi var.

Günter Grass

Çeviren: Salih Sıtkı Gör