Barak Tarzında Keder

                Sıcak bir kış getir bana

                    uykumda sarılmam için

                                        Ülkü Tamer

Sen Agamennon de Ülkü abim

ben Nurdağı diyeceğim

bir dağ yüreğinin inleyişiyle

Arapoğlu barağı söyleyeceğim

Allah vergisi Antepli sesimle

Rakı içmek seninle Alleben'de

bir kumrunun kanadına güzellik çizmek

sonra o güzelliği aşk avazıyla bağırmak

dağın değil de bir gölün dibindeki sıcaklığı duymak

gerçek deprem bu olsa gerek: şiir gibi ağlamak

Ah! Bir dağı bir dağa çarpmak baraktır Antep'te

sahi, mecnun derler Antep'te çakılıp kalana

Onat abiden duymuştum her Antepli biraz delidir

hele söyle Ülkü abim bizden biri miydi Nakıp Ali

göğün mor pelerinini Paris'e ilk kim götürdü

Aşkta ne usta ne çırak olabildim sizler sayesinde

Antep'i gördüm göreli iki gözümde aynı yalan

belki bir barak daha söyler de

bir ırmağın yasına uyar ölürüm

Yeşilçam jönü bir Antepli gibi!

Hüseyin Alemdar, Yeşilçam, 2 Şubat 2024

Mohi...

                                                            Hüseyin Alemdar'a

Mohikanlar gibi kaldık şu ekmeksiz dünyada

Bugün içimden herkesle barışmak geçiyor

Alnımın silgisini kalbimde sınamak

Çemişkezek'te golf oynamak

Süphan’dan Ağrı’ya kadar yuvarlanmak

En çirkin sevgilime güzel bir şiir yazmak geçiyor

Üç beş adam... kaç kişi eder

Bu resimde hiçbirinin iki yakası biraraya gelmiyor

Mızıkçılık yapsam arkadaşım ağlar

Islık çalsam kızar annem- 'şeytan azar!'

Bütün şeytanlarımı ıslığımla boğsam

Torbamdaki o resmi

çalkalayıp çalkalayıp yeniden bassam

Belki kalbim iyi bir yerlere denk düşer

Mohi

Kan

(Mohi diye bir at var bugünkü yarışlarda

Gelmez  biliyorum, yine de oynasam...)

Kanı eksik bir Mohi gibi kaldım şu damarsız dünyada...

Barışımı erteledim!

Ahmet Erhan (1958 - 2013), Burada Gömülüdür 2, S.235 

Ayna

Aşka çalışma yaşı kırktır doğuda

aynada çalkalanmış bir kalple

aşkın amentüsünü görmüştüm yüzümde

isot bir yanma şiire çalışıyordum

içime dökmüştü Balıklıgöl tüm balıklarını

Fırat ile Dicle'nin aşkıydım Urfa'da

Şâirlere aşkı ve hayatı şehirler öğretir

her şâir hüznün tekerrürü bir şehirdir aslında!

Aynalarda saklanma yaşı kırkbirdir doğuda

kırkbirimde Hakkâri'ye saklanmıştım annem yerine

Ferit Edgü upuzun bir "O" üflemişti içime sanki

kalbi sağda olanın içi Ağrı'dır demişti Onat abi

ben bütün Hakkâri'yi doğu anlamıştım

Şâirlere ân'ı ve anneyi şehirler anlatır

her şâir aslında kendine annedir !

Aynalarda durma yaşı kırkikidir doğuda

son hayâl Bingöl'de okumuştu Metin abi

benim ve kızımın kulağına Büyük Saat' i

ben kızımsızdım o ara

kızım Göğe Bakma Durağı'nda kankara

Şâirlere göğü ve gizi şehirler gösterir

her şâir şehirden yontulma bir gizdir aslında!

Aynaları kırma yaşı kırküçtür doğuda--

tam böyle demiştim ki--

kızım seslendi içindeki doğudan:

hüznü tekerrür edenin adı yaman

içi büsbütün Adıyaman'dır baba!

Paranın cini bir Mardin'dir

hep abim kalacak Murathan !

Kırkdördümü küçük kızım getirdi demin

artık kırılacak ayna yok derim !

Hüseyin Alemdar

Keder Vakti

                                                                                Dolu silâhı şimdi

                                                                                Daya bomboş yüreğine*

sağ elini kalbinin üstüne koy sol elini havaya kaldır sivas
pîr’ler ve âşık’lar aşkına söyle senin bu yaptığına sivas mı denir
söyle suya ateş çiye kül dediğin günden beri mutlu musun allasen!
sana seni şikâyetimin bin sayfalı defteri var âh’a şuramda
bir elimde kızımlar bir elimde yedi yeri yama(n gökyüzü
içim ki kızılay bir ankara kır kır geçmişi kırmak düello tadında 
sırasıdır şimdi bin sitem gelip sana döküleceğim madımak’ta--
sırasıdır ya, keder vakti bir şiiri sustum da geldim bak behçet
aşk-ı güzergâh kendimi deplasmanlara salmam senden hatıradır
her elini tuttuğuma ekmeğim sevgilim deniz fenerim demem
her dem yanında taşıdığın üç şeyin kanamasıyım sivas’tan bu yana
biri çakıl taneleri: hece hece bordo bir ömre ithaf kurşun sözler
biri çatlamış çatlayacak güz narı: eylül’üm, yazmadan edemem
bir öpüşün bıraktığı harlı leke öbürü: hardan öte sine-i har hâlâ!                     
ince bir tığla örsem içimi bir daha keder bu ya hep sana çıkarım
sesler ve küller tanığıyım ses ve kül imgesinde sınarım kendimi
ne denli sınasam da bir yanım bozlaktır bir yanım yaralı koşma
ayrılığın hem konmuş hem göçebe hâline ne denir ki sahi
ak örtü üstüne mor mendil söyle orda ağlamak mıdır behçet!
âh, sen ki tüm türkülerini siyah süvari gecesinde söyledindi
kentten taşraya tentürdiyot sürülen her yara hep seni hatırlatır
çok gittin çok kaldın sanki, daha gitme !      çünkü beyaz bir gemidir ölüm**

*Attila József   **Behçet Aysan 

Hüseyin Alemdar

Öldüğünü Kimse Bilmiyor

Yeşilçam Hitchcock’una, gençliğime !

Sinemalar nasıl da nefisti o zamanlar

ben bu izzet-i nefisle geldimdi oralardan

kadınlar leke leke geldimdi sinemalar lime lime kaldımdı

laf aramızda Garbo nefisti Gardner nefisti

Deneuve nefisti Janet Leigh nefisti

filmlerden kaçma gençlik arkadaşımdı Errol Flynn

Hollywood’a niyet Hitchcock’u Londra’da yakaladığımda

gençliğime çok cennet bi’güzel purosunu ateşledimdi

:Alpay hariç!

bütün mustafalar biraz deliydi o zamanlar

Sinemalar nasıl da arzuydu o zamanlar

ben bu sine-i arzu geldimdi oralardan

memelerinden sevdiğim kadınlar

memeuçlarımdan içime girerdi

Arzu Feri Mine dudaklarından kasıklarına

birer geniş göktüler - bileklerimde birer kesik şimdi her biri !

Doğuştan günaha meyilliydim ya

kinim de kirim de beyazperdeydi

gidip kendimi kadınlarda temize çekerdim

ben de bilirdim ki neyim var neyim yok hepsi kabahat

kin ve kirden pirüpak bir yalandı cennetim: adı Nebahat

: Alpay dahil !

bütün mustafalar çokça deliydi o zamanlar

Ben mi demiştim biri mi demişti

"bir ölüden alır herkes bir ölümü"

o eski hastalık hangi galaya gitsem şimdi

kendim dahil herkesin yüzü kem kıyamet

sen öldün, sinemaların öldü, sen de bir ölüsün diyorlar

sinema veremlisi iki gizli ikizdik biz doğuştan

:Alpay-Tolgay

ikimiz de hep iki şeyden düşerdik: kadından ve veremden

ikimizden biri düşse annemizin sesini duyardık

"oğlum, kardeşin düştü kaldır içi kanayacak !"

Beyoğlu’nda bir otel odasında bir ölüden

kalıbıma göre giyindiğim bir ölüm şimdi bu

ben değil sinemalar söylüyor: üç ay olmuş ben öleli

yalnızca afişleri değiştiren bir çocuk sesi tek duyduğum

sinemalar göz parkıdır, sinemacılar ölmez diyor

Metin Erksan dahil öldüğümü kimse bilmiyor

Hüseyin Alemdar (Beyoğlu - 22.02.2006)