İyimser Bir Aşk Türküsü

Bağlardan inen patikalardayım

Cebimde mis gibi şiirler, kuş cıvıltıları

Sokağınızdan geçiyorum öğle üstü

Sokağınızda sararan yaprakların kokusu

Şuramda ince bir sızı, serseri bir acı

Senden öncesi olmayan bir acı

Yalnız senin mecnunun olan bir acı

Her pazar geçtiğin yollarında bir yaprak

Yeşeriyor kuşanmış bütün cesaretini

Göğsünün içinde yaşatmak için aşkı

Bir yaprak da senin konuşkan elinde

Sevecen becerikli çalışkan elinde

Her zaman biraz olsun gecikirsin

Aşka yalnızlığa sevdaya

Yine de özlenirsin güzelim sevgilim

Bir çiçek de böyle özlenir

Su dolu bir testinin yanındaki bir çiçek

Desem öyle alaycı gülümser yürürsün

Sessizce yağan yağmur altında

Aşkı kendine anlata anlata

Yine akşam oldu sevgilim sensiz

Bırakıp gidiyorum içim aşkla dolduğu zaman

Durakları buğulu otobüs camlarını

Yağmur çiseleyen kirli sokakları

Gide gide hüzünlü bir türkü gibi dokunan

Yağmurun sesini ne çok seviyorum

Seni ne kadar çok seviyorum

İpek bir mendil diye

Ayrılığı katlayıp koyuyorum çiçekle masama

Bir de senin için yazdığım sevda şiirlerini

Kendi anlamlarını aşıp giden

Tozlu yollar sıra dağlar patikalar boyunca

Ey sevgili senin sımsıcak bakışlarını

Katlayıp koyuyorum çiçekli masama

Seni ne kadar çok seviyorum

Bir türkü solgunluğunu silip götürdüğü zaman

Ahmet Ada (1947 - 2016)

Sarı Mızıka

Kısa yaz geceleri ne iyidir

Ay ışığında balkonlar çiçeklere yürür

Leylak sesi caddelere

Kuşlar uçar giderim hızla geçer otobüsler

Üstümde bol dökümlü rengârenk bir gömlek

Ben bazan yepyeni bir adam olurum

Sonra balıklar gider kuşlar açar

Dünya çalışan insanlarıyla güzeldir

Ben bazan yenilenir iyi bir adam olurum

Ablalarla, çocuklarla, kuşlarla 

Ölgün ışıklarını yakan şehir alır yüzümü

Yürürüm yolun sonuna kadar

Yüzümde bir kitabın sondeyişini

Bitirmiş mutlu adam hali

Ay yenilenir aşk uçar büyük insanlığa

Bir sardunya balkonda 

Büyük insanlık sur dibinde uyumaktadır

Gide gide bütün şehir uyumaktadır

Dopdolu bir geceyi, derin denizleri

Ben yürürüm cebimde bir şişe konyakla

Ben bazan duru bir adam olurum

Bir Kafka’yım Kayseri’de, gece infazlarını önlemeye çalışan

Şu son doğan ay otel tentelerini tazelerken 

Sabahçı kahvelerine bir yol uğrayan

Delifişek yazdan bir kuş

Sivas’tan bu yana uçup gelen

Yakılan Metin Altıok’un huthut kuşu

Behçet Aysan’ın horon ve sirtaki seyreden kuşu

Asım abinin külrengi kuşu

Kuşlar kıyısız bir temmuza akabilir kardeşim

Ay ışığında faytonlar yok istasyonda

Ben bazan gecenin dönemecinde istasyonu bulurum

İçimde rengârenk mevsimlerin birikimi

Yaprak yaprak dökülür 

Yürürüm ağzımda sarı bir mızıka 

Ahmet Ada  (Yeni Biçem, 7 Kasım 1993)

Nurhan Orhon (Resim, Suluboya)