Kükredi Çimenler Açıldı Güller

Kükredi çimenler açıldı güller

Al şala bürünür bahçeler bağlar

Ömrümden gidiyor bu geçen günler

Ah çektikçe didelerim kan ağlar

Sefil baykuş viranede seslenir

Koç yiğitler gurbet ele yaslanır

Her türlü çiçekle kırlar süslenir

Yeşil yaprak giyer dumanlı dağlar

Mart ayında sarı çiğdem açılır

Nisan gelir çayır çimen seçilir

Mayıs sonu yaylalara göçülür

Güzellere eda verir o çağlar

Yağmur yağar şimşek çakar gök gürler

Çoban kaval çalar seslenir kırlar

Güneş vurur buharlanır o yerler

Derin derin derelerden su çağlar

Dağları her türlü gül eden mevsim

Ayları toplayıp yıl eden mevsim

Veysel'i bir aşka kul eden mevsim

Kırılmaz Veysel'i bağlayan bağlar

Aşık Veysel Şatıroğlu

Hasretinle Yandı Gönlüm

Hasretinle yandı gönlüm,

Yandı yandı söndü gönlüm

Evvel yükseklerden uçtu,

Düze indi şimdi gönlüm.

Gözlerimde kanlı yaşlar,

Hasretin bağrımda kışlar,

Başa geldi olmaz işler,

Binbir dertle doldu gönlüm.

Gelecektin gelmez oldun,

Halimi hiç sormaz oldun,

Yaralarım sarmaz oldun,

Yokluğunda soldu gönlüm.

Aramızda karlı dağlar,

Hasretin bağrımı dağlar,

Çaresizlik yolu bağlar,

Yokluğundan öldü gönlüm.

Şiir: Yalçın Tura   

Beste: Yalçın Tura

Yorum: Edip Akbayram

Tahattur

Alnımdaki bıçak yarası

Senin yüzünden;

Tabakam senin yadigârın;

"İki elin kanda olsa gel" diyor

Telgrafın;

Nasıl unuturum seni ben,

Vesikalı yârim?

Orhan Veli Kanık

Seni Saklayacağım

Seni saklayacağım inan

Yazdıklarımda, çizdiklerimde

Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın

Parıldayan bir sevi sıcaklığı,

Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor

Gelen günler geçenlere,

Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak

Bir yaşam harcamaktır,

Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,

Yaşayacağım gözlerimde;

Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...

Bakacaksın,

Gözlerimi kapayacağım...

Anlayacaksın.

Özdemir Asaf

Fotoğraf. Yunus Yıldız (Santa Harabeleri, Arsin)

Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm

Şehre simsiyah bir kar yağar

Yollar kalbimle örtülür

Parmaklarımın arasından

Gecenin geldiğini görürüm

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm

Çocuklar sinemaya gider

Yüzümü bir çiçeğe gömüp

Ağlamak gibi isterim

Derinden bir tren geçer

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm

Alıp başımı gitmek isterim

Bir akşam bir kente girerim

Kayısı ağaçları arasından

Gidip denize bakarım

Bir tiyatro seyrederim

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm

Uzaktan bir bulut geçer

Karanlık bir çocukluk bulutu

Gerçeküstü bir ressam

Dünyayı değiştirmeye başlar

Kuş sesleri, haykırışlar

Denizin ve kırların

Rengi birdenbire karışır

Sana bir şiir getiririm

Sözler rüyamdan fışkırır

Dünya bölümlere ayrılır

Birinde bir pazar sabahı

Birinde sararmış yapraklar

Birinde bir adam

Her şeye yeniden başlar

Ataol Behramoğlu