Kardeş Payı

Bana ekmeğin kabuğu

Sana steak sana fusion sana dünya mutfağı

Sana fitness sana ozon odalarında sağlık

Bana sokaklarda can havli bana biber gazı

Sana maldivler cote d'azur top ten holiday

Bana iş dönüşü nayrobi dolmuşu

Senin parmağına pırlanta, senin yüzüne tuscany ışığı

Alnıma kömür karası benim. Alnıma kara yazı

Sana sessiz sakin deniz orman manzarası şehrin içinde

Bana ev diye dört duvar çatı diye çınlayan bu ne

Sana şimdi, sana her gün, sana saturday night fever

Bana sonra bana sonra bana sonra

Demir beton cam çelik kafes senin

İçinde kardeşim bülbül benim

Bana sivri şeyler bu dünya, etimi delsin

Seni öldürmeyen allah hiç öldürmesin

Sana sunshine sana diamond göz alan

Bana her gece tepemde göz kırpan floresan

Bana demli bir çay, uzun efkar, geniş keder

Sana smoke sana malt viskiler sana rezerv

Sana dünya yetmez sana gökyüzüne merdiven

Bana ter için bu ten, bana bu can haybeden

Diyeceğim;

Tüm bedesten senin

olsa ne fayda benim

Birhan Keskin, Fakir Kene, Metis Yayınları, S.30-31

Hıdırellez

Anne bak, ben kime yazılmış çok eski bir mektubum

Böyle, derine derine saklanmış kalmış.

Dünya yerinde bir uykuya yatırılmış, hiç uyumamış.

Kışlarda zor hatırası, yazlarda tahammül yorgunu

Anne benim gönlümün kimyası ne bu böyle?

Nereye vardıysam olmuyor,

Anne bak, hıdrellez geliyor.

Bana bir silkintiotu bul

Dizlerime derman diye sür, hülya diye gözlerime

Saçlarıma sür, yıllar var dönemedim evime.

Ne çok suyun içinden geçtim anne

senin önünden geçtiğimden daha fazla.

Sular ki bunca tanıdığımdır,

Sen bana dünya yalan diyorsun

Ben bi tek aşkı koydum gerçeğin tarafına.

Tekrar düşünelim anne

Bak bir kere daha soruyorum;

Ben kime yazılmış çok eski bir mektubum

Bu ben ne böyle?

Anne bak bir daha düşünelim;

Bir avuç sımsıkı harf, bir avuç sımsıkı kapalı

Eski bir mağara duvarına çizdiğin bir keçiyimdir

belki de ben anne.

Yıllarda taşlarda dillendiğime göre, oy!

Sen bana bu hıdırellezde adımı yeniden koy.

Birhan Keskin, Fakir Kene, Metis Yayınları, S. 56-57

Fotoğraf: Nurcan Azaz

Hüzünlü Gezinti Güvertesi

I

Kimbilir hangi ürkek mevsimi alırsın

gizlice odalara,

saçların balkonları terk edeli kimbilir

ne kadar olmuştur?

-annene göstermeden aşağı akardı saçların

kaç kez eksilip çoğalırsın dişlerini fırçalamayı

ezbere bildiğin günlerde…

Mor bir kedi geceyi sıyırarak geçiyordur

kuyruğunda teneke yıldızlar

düşlerinle buluşurken lanetli aynalarda

söylesene hangi ürkek mevsimi alırsın

gizlice odalara…

Ne gece yer rüşveti ne ben

Söz! Annene söylemem…

II

Yüzüm

hangi dağa baksam

içinde öfkelerinden habersiz

korkunç atlar gezdiren

bu sessiz, yıldızsız.

Yüzüm

hangi yola çıksam

bu yetim avlusu , bu ateş

bu ağlamaklı şey…

III

Hiç gürbüz

hiç pembe yanaklı

sayfalarımız olmadı mı bizim?

Biz hiç mavi kalacak bir mevsime

çıkmamış mıydık yorgun yokuşlarından

kışın?

Kendiliğinden gelen sözcüklerin misafirliğini

ne çok severdin,

Nasılsın…

Bugünlerde ben iyi gibiyim

yorgun gri kaideler arasında

hüzünlü bir yeşilim,

Ya sen…

Sen… Nasılsın?

Göğsündeki ağrılar nasıl?

İyi misin?

IV

Ben hangi kelimeye açsam ağzımı

Ben hangi kelimeyi nereye koysam

Bir sonbahar konaklar sesimde.

Ben hangi kelimeyle girsem akşama

Ben hangi kelimeyle nereye gitsem

Yokluğunun renginde depremler düşer boynuma.

Ben hangi yaprağın ince hüznüyüm

Sen hangi sersem haydut…

Birhan Keskin

Penguen

penguen 
bana sırtını dönme 
biliyorum, sana benziyorum 
ve içinde saklı tuttuğun yele. 

penguen 
benim de içimde saklı tuttuğum 
buzlu kıyılar, çığlık hatıraları 
ben de senin kadar kaçkınım ve yaralı. 

kim bağışlayacak beni, penguen 
çizdim senin beyaz ve narin yerini. 

bir yanım bembeyaz ışık 
kör ediyor, bir yanım zehir gece 
parktaki salıncağa binmeyi 
beceremedim bugün ben de. 

penguen bana sırtını dönme. 
unutmadım aramızdaki beceriksiz dili. 
dünya yordu bizi. benim de söyleyemediklerim 
var. hiç söyleyemeyeceğim onları belki de. 
uzun bir yolu geliyoruz seninle, yolu, 
geldikçe anlıyorum ki, biz, 
bu dünya üzerinde yürüyemiyoruz bile. 

penguen, 
kim bağışlayacak beni 
çizdim senin beyaz ve narin yerini 
elimde unuttuğun ince metalle.

Birhan Keskin