Söz

Ey doğa, bana şiiri, bu kıymetli armağanı

Sunduğun için teşekkür ederim

Ben, Kharoon’un küreklerini gösterdiği

Kederli kadın.

O tatlı söz olmasa bilmem nasıl yaşardım?

Arabesk aşı boyasında

Pasın bıraktığı iz gibi

Kazıdım kendimi erkeklerin üstüne, iyi ya da kötü.

Ve boşalttım göğsümdeki parfüm şişesini

Pusuyu hissetmedim

Ben, esmer deniz kızı, yırtıcı ve vahşi

Çıktım tenimden, zevkin zirvesine ulaştım:

Karşı durdum bizi parçalayan

karanlık yaratıcılığın bazalt bir cümlesine

Alfonsina Storni

* Kharoon ya da Kharon, mitolojide ölülerin kayıkçısıdır.

Kharoon ölü ruhlarına Acheron ırmağını geçirtmek için para alır. O nedenle ölülerin ağzına bir metelik konurdu. Para almazsa Kharoon ruhları kovar, taş çatlasa yumuşamazdı. Hele toprağa gömülmeyen ruhların Hades bataklığını geçmeleri olanaksızdı. Kharoon Etrüsk mezarlarında sık rastlanan bir simgeydi. Ölmekte olan insanı yeraltı ülkesine almakla tam anlamıyla öldüren bir cin olarak gösterilir. Hermes'in kılavuzluğunda yeraltına inen birçok ölü Kharoon ve kendi kendisiyle konuşur, ölümden sonra her türlü varlığın boş olduğu sonucuna varır.

Uyumaya Gidiyorum

Çiçeklerin dişleri, çiylerin saç filesi,

Elleri şifalı otların,

Sen, mükemmel ıslak hemşire,

Hazırla benim için dünyevi çarşafları

Ve kuştüyü yorganını yolunmuş yosunların.

Uyumaya gidiyorum hemşirem,

Yatağa yatır beni.

Baş ucuma bir lamba koy;

Bir yıldız kümesi; ya da nasıl istersen;

Her şey olur; birazcık kıs ışığını.

Yalnız bırak beni:

Duyuyorsun tomurcukların yarılıp açıldığını….

Göksel bir ayak sesi sarsıyor seni yukarıdan

Ve bir kuş çiziyor bir izleği senin için.

Öyleyse unutacaksın…..

Teşekkürler.

Ah bir isteğim var senden

Eğer o adam telefon ederse yine

Söyle ona gittiğimi,

Bir daha aramasın…

Alfonsina Storni (1892 - 1938)

"Alfonsina, yakın arkadaşı olan Quiroga'nın 1937 yılında intihar etmesinden sonra, göğüs kanseri ve yalnızlık ile boğuştuğu bir döneme girdi. Storni son şiiri olan Voy a dormir (Uyuyacağım) eserini Ekim 1938'de La Nación gazetesine yolladı. 25 Ekim 1938 tarihinde gece yarısından sonra Arjantin'deki Mar del Plata'da yer alan La Perla kıyısına geldi. Ertesi sabah iki işçi yazarın cesedini sahile vurmuş halde buldu. Ancak biyografi yazarlarına göre sanatçı bir dalgakırandan denize atlayarak deniz derinleşip boğulana kadar denizde yürüyerek intihar etti.^[1]

Ölümü Ariel Ramírez ve Félix Luna'ya esin verdi ve onları Alfonsina y el Mar (Alfonsina ve deniz) adlı şarkıyı bestelemeye itti. Bu şarkı Mercedes Sosa, Tania Libertad, Nana Mouskouri, Mocedades, Andrés Calamaro ve diğer birçok şarkıcı tarafından seslendirildi.

Bunun dışında ölümünden elli yıl sonra da Latin Amerikalı ressam Aquino'ya, yaptığı birçok resimde ilham kaynağı oldu."  Vikipedi