Eski hevesler güzeldir.
Deniz resimleriyle girer odana
Durup kendini seyredersin yapayalnız
Kim bilir neden sonra
Rüzgârlı bir akarsuyun tam ortasında.
Eski hevesler ıssızdır.
Sen inansan da inanmasan da
Sana benzer biri bakar fotoğraflardan
Birdenbire ta uzaklara
Kapı eşiklerinde uğultulu hatıralar.
Eski hevesler hüzünlüdür.
Güneşin beşiğinde sallanır gözbebeklerin
Ağaçların içinden gürültülerle geçen
Dalgın sonbahar siluetleri
Sanki karanlıkta tanımadığın biri ağlar.
Eski hevesler kimsesizdir.
Uykularını kaçıran bir şarkı duyarsın
Göç yollarında vahşî çiçeklerin
Eski hevesler Aşk gibidir.
Her defasında unuttuğunu sanırsın.
Eski hevesler sessizdir.
Korsan gemileri demir atar rıhtıma
Hangi savaşı anlatıyordu duvardaki harita
Bir türlü gelmez aklına
Düşüncelerin deniz feneri ufukta bir başına.
Volkan Hacıoğlu
Fotoğraf: Orhan Köksalan, Yalnız Ağaçlar, Yalnız İnsanlar
