Bulutlar

Bir tırtıl yürüyor kır yolunda bir yakadan bir yakaya

saatler, gün. Doğanın okul ödevi gibi gaileli, çocuksu,

tozlu. Traktör izinin kraterlerinde, ölümkalımda bir

tırtıl. Toprağın deve tüyünü, yaprağın havını, tırtılda

usun atılımını rüzgâr dolanıyor.

Denizin zarını kaplayan pusun saydam buğusunda

dağ ve gök aynılanıyor, tırtılın adımıyla mavi

buğuda ırgalanıyor tül. Dağın belindeki büklümden

kıyıya açılan yolda ıssızlığın alüvyonunda

umulmayan hayat yürüyor.

Ufkun peçesinde dalgalar kelebeklerin sükunuyla duruldu.

Coğrafyanın gizemli çizimi sahanlığı kırılmış ülkeyi

yansılıyor göğün pazeninde okyanusun yırtılma sesiyle.

Toprağın yüzeyinde tırtılın dalgalanmasında ve

uzayda karanın kırılma yankısında sağ omuzumdan

sol böğrüme verev parçalanmayla düşmüşüm.

Ülke gök camekanlarıyla parçalandı, bağrında karanlık

yar açıldı, karalar ayrıştı, suyun kavşağında kopmuş

toprak dört denizin aynasında başsız, kımıltısız. Ben

dört suyun yamacında ölümcül bir ulusum. Başım ve

böğrüm ayrı kıyılarda, başka karalarda sağ kolumla

sol kolum.

Azer Yaran, Burada Günışığı Türk, Gibi Yayınları, S.50-51

Anneme Mektup

Sağ mısın henüz ihtiyarcığım?

Ben de sağım. Selam, selam!

Döksün çatısından yuvacığının

O betimsiz aydınlığını akşam.

Duyuyorum özenip tasanı gizlemeye,

Kederleniyormuşsun benim güç yazgıma,

Sık sık çıkıyormuşsun yolumu gözlemeye

Bürünüp eski moda harap urbana.

Ve akşamın mavi karanlığında sana

Sık sık görünüyormuş bir acıklı düş:

Meyhane kavgasında birisi güya

Fin işi bıçağını yüreğime gömmüş.

Değil anacığım! Dinsin gözünde yaş.

Başka şey değil bu, acı bir karabasan.

Olmadım daha öyle sefil bir ayyaş,

Hiç ölür müyüm sana kavuşmadan.

Eskisi gibiyim yine, öyle sevecen ve sıcak

Ve yalnızca bir düşte yanıyor yüreğim,

İçimde başkaldıran özlemle çabucak

Alçacık evimize döneceğim.

Döneceğim, baharın ak bahçemizde

Salınınca dallar dört bir yandan.

Ancak sen uyandırma beni sekiz yıl önce

Uykumu böldüğün gibi gün ağarmadan.

Uyandırma o düşler içinde gideni,

Dalgalandırma o gerçekleşmeyeni,

Çok erken bir bitkinliği ve yitimi

Çekmek beklermiş yaşamda beni.

Dua etmeyi de öğretme bana. Eksik olsun!

Eskiye dönüş hiç yok artık.

Sensin tek dayanağım ve avuntum,

Tek sensin bana betimsiz aydınlık.

Unut, son ver artık tasanı gizlemeye,

Kederlenme benim güç yazgıma.

Öyle sık çıkma yolumu gözlemeye,

Bürünüp eski moda harap urbana

Sergey Yesenin

Çeviri: Azer Yaran

Kavuşma

Bir şarkı 

yolculukların dökkün kemanından uzun

kavuşma bilincinin hareli marşı

masalın mayası Kafdağında değil bahçemde

böğrümün yuvasında koruduğum bir fırtınalar

gemisinden çıkmış forsa yüreğim

ve sesimin Asyalı kendir halatları.

Suyu ısıt

kökleri kaynat büyülü ilacı kar

zamanın yaralarını onar sıyrıkları gider

ben evrenin bir duvar afişinden düştüm 

sokak ve çocuklar şimdi uyanırlar 

çınlayıp gelirler öğrenirler kimliğimi

sitem ederler sen yine

suyu ısıt kökleri kaynat

ilacı kar.

Ve anlat

toza dönüşmüş yuvaları ataların

anıların izlerini silmiş rüzgâr

ben ancak yolculuğumun destanına başlarım 

direnmiş forsa yüreğim ve

Asyalı kendir halatlarından gayrı sesimin

hiçbir şey yok çıkınımda

sana ve çocuklara getirebildiğim

suyu ısıt kökleri kaynat

büyülü ilacı kar.

Azer Yaran (1949 - 2005)