Şuracığa buruşuk denizi koydum ellerimle masmavi
yanında ışıl ışıl dikenli yeşil
gözlerin dedim evrende en güzeli
ıslak bir çakıltaşı sonra
bir martı çığlığı
akşam güneşi ay ışığı
Yıldızları bir bir üfledim
Ayrılıklar emzirdi bu sevgiyi
beklemeler büyüttü
güneşin ilk kuşları taşıdı gagalarında
yoksul zamanlar içinden bu senli geceyi
Yaşıyoruz şimdilik
eksilmeyen ölüme karşı
ne iyi
Suat Taşer, Evrende Ellerimiz, Yeditepe Yayınları, 1979