çıldıracak yaşa geldiğimde
her şey için çok geçti
insanlara göre fazla iyi biriydim
bir akraba kadar dürüst ve tehlikeli
efsanelerin yenilendiği bir dönemdeydik
anılar an olup siliniyordu belleklerden
"okumazsam zalim kalırım" diyordum
önemliyken sorular cevaplarından
çabuk kuruyan bir hayattı benimkisi
son sözü söyleme meraklılarını dinleyemezdim
yoktu itaat etme yeteneğim
aday olamazdım krallığa ve soytarılığa
bir çıt sesi duysam belki değişecekti çok şey
ama sakin, tasasız hayatımda yeniliğe yer yoktu
bezgindi beyin hücrelerim, yorgundu bakışlar
ufak bir tıkırtı delirtecekti
nikotin yanığı parmaklar
ve gözlerimdeki uykusuzluk izleri
hayra alamet değildi
dilim sürçtü, düştüm hoyrat ellerinize
Metin Celâl, Sombahar Dergisi Sayı:17, Mayıs-Haziran 1993
