İki direk arasındaki çizgi, top sınırı geçti mi gol diyorlar
ömrün ne kadarında acı çekersek yaşadı sayıyorlar
künhüne varınca yaşamın, an boş anılar boş
her şey insanın içinde, yâr da yara da senden içre
her sevinç başka birinin gözyaşı kamburumuzda
Yaşamak sanki bir defteri yarım bırakmak için başlamak
hepinizi rüyanıza girecek bir meleğin sevinciyle uyuttular
oysa ölüm hiç bitmeyecek bir uyanma hâli değil mi?
beyaza ölüm yazıyorlar oysa ten ve tin rengi siyah
aşkın giysisi çıplak, yaranın İlacı kabuk bağlamak
Gece üzerimde bir perde, ben sadece şiire inandım
benim amentülerim hep belagat dilinde
aslında her doğum ölüme uzanacak bir nefes çılgınlığı
debisi yüksek bir ırmağa benziyor içim
yaralanmak estetik bir çirkinlik sayılır mı?
Zayıfım, kırılganım, fersudeyim güzeli kurtaralım
Serap Aslı Araklı, Madenler, 18 Temmuz 2024
Resim: Rukiye Garip, Suluboya 56x76 cm