Sarı Mızıka

Kısa yaz geceleri ne iyidir

Ay ışığında balkonlar çiçeklere yürür

Leylak sesi caddelere

Kuşlar uçar giderim hızla geçer otobüsler

Üstümde bol dökümlü rengârenk bir gömlek

Ben bazan yepyeni bir adam olurum

Sonra balıklar gider kuşlar açar

Dünya çalışan insanlarıyla güzeldir

Ben bazan yenilenir iyi bir adam olurum

Ablalarla, çocuklarla, kuşlarla 

Ölgün ışıklarını yakan şehir alır yüzümü

Yürürüm yolun sonuna kadar

Yüzümde bir kitabın sondeyişini

Bitirmiş mutlu adam hali

Ay yenilenir aşk uçar büyük insanlığa

Bir sardunya balkonda 

Büyük insanlık sur dibinde uyumaktadır

Gide gide bütün şehir uyumaktadır

Dopdolu bir geceyi, derin denizleri

Ben yürürüm cebimde bir şişe konyakla

Ben bazan duru bir adam olurum

Bir Kafka’yım Kayseri’de, gece infazlarını önlemeye çalışan

Şu son doğan ay otel tentelerini tazelerken 

Sabahçı kahvelerine bir yol uğrayan

Delifişek yazdan bir kuş

Sivas’tan bu yana uçup gelen

Yakılan Metin Altıok’un huthut kuşu

Behçet Aysan’ın horon ve sirtaki seyreden kuşu

Asım abinin külrengi kuşu

Kuşlar kıyısız bir temmuza akabilir kardeşim

Ay ışığında faytonlar yok istasyonda

Ben bazan gecenin dönemecinde istasyonu bulurum

İçimde rengârenk mevsimlerin birikimi

Yaprak yaprak dökülür 

Yürürüm ağzımda sarı bir mızıka 

Ahmet Ada  (Yeni Biçem, 7 Kasım 1993)

Nurhan Orhon (Resim, Suluboya)