"İki hayat verseler bize işler ne kolay olacaktı. Var olmak bu kadar dayanılmaz ağır olmayacaktı. Birini işimizle gücümüzle emniyet içinde geçirecektik belki. Diğerini 'Ah Minel hayat'a bırakacaktık.. Sonuna kadar savrulmak üzere, yaprak yaprak rüzgâra verecektik ikincisini. Şimdi elimizdeki tek bir hayatla olmuyor bu iş. Çünkü 'kalbinin götürdüğü yere' gitmelerin bir de dönmeleri oluyor kös kös..."
(Ece Temelkuran / Düğümlere Üfleyen Kadınlar)
