Öfke, hançeremdeki, mi garganta,
öteki kişidir.
Ağzın ağzı derinlerin en derinidir.
Kin, kuyuya düşen evsiz oğlan çocuğu.
Aşağıya doğru bağır, cevap verecektir.
La lengua, o dil.
Ne zamandır oradasın sen, aşağılarda?
Subterráneo, yeraltında.
Cortés’in mektuplarını okumak kolay değil,
her sayfada bir at ölmektedir.
Kentin valisi evsiz, bir kanoda kalmakta.
Yüzlerce yerli mızraklanmış yatmakta.
Bir başka kent yanmış yakılmış
bütün kapalı yerlerdeki canlılarıyla.
Her sayfada insanlar ölülerinin
üstünde yürürken görülür.
La tierra estercolada, verimli kılınmış toprak,
aynı giysiyi her yere yayar.
Her sayfada gelecek gelmektedir
yılan yığınlarıyla.
Taslak yeniden ve yeniden geliştirilir.
Hiç demez ama, bu bizim aldığımız, onların yuvasıdır.
Desirée Alvarez, Poetry dergisi, Nisan 2019.
Çeviri: Necmiye Alpay
İspanyol sömürgeci Hernán Cortés, 1519 yılında Meksika’da karaya çıktı ve sonraki birkaç yılda bütün bir Aztek İmparatorluğu’nu işgal etti. Desirée Alvarez bu şiirinde, sömürgeci Cortés’in Amerika kıtasından İspanyol kralına yolladığı mektupları konu ediniyor.
Alvarez bu mektuplarda tekrarlananları ele alırken kendisi de şu sözleri tekrarlıyor: “her sayfada bir at ölmektedir” “her sayfada gelecek gelmektedir” “her sayfada insanlar/ ölülerinin üstünde yürürken görülür”. Ancak, günümüzün yazarı Alvarez, kendi yazdıkları ile Cortés’in yazdıklarını ayırt etmek üzere, sömürgecinin görmezden geldiği şu olguyu vurguluyor: “Hiçbirinde demez bu bizim aldığımız, onların yuvasıdır."
https://necmiyealpay.blogspot.com web sayfasından alıntılanmıştır
