Ayrılık Sevdaya Dahil

1.

açılmış sarmaşık gülleri
                    kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
                    içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
                    yağmurlu genç kadın

2.

rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
                    dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
                    ağır yanık sızıları
bir yerlere yıldırım düşüyorum
        ayrılığımızı hissettiğim an
                    demirler eriyor hırsımdan

3.

ay ışığına batmış
        karabiber ağaçları
                    gümüş tozu
gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmuş
                    tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
        çünkü ayrılık da sevdâya dahil
                    çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
                    her an ötekisiyle birlikte
                                herşey onunla ilgili

telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
gittikçe genişleyen
            yakılmış ot kokusu
                    yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
                    yansımalar tutmuş bütün sâhili
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
            çünkü ayrılık da sevdâya dahil
                    çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili

4.

yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
            karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
            eflatuna çalar puslu lacivert
                        bir sis kuşattı ormanı
            karanlık çöktü denize

yalnızlık
çakmak taşı gibi sert
            elmas gibi keskin
ne yanına dönsen bir yerin kesilir
            fena kan kaybedersin
kapını bir çalan olmadı mı hele
elini bir tutan
bilekleri bembeyaz kuğu boynu
            parmakları uzun ve ince
sımsıcak bakışları suç ortağı
            kaçamak gülüşleri gizlice

yalnızların en büyük sorunu
tek başına özgürlük ne işe yarayacak
bir türlü çözemedikleri bu
            ölü bir gezegenin
                    soğuk tenhalığına
                                benzemesin diye
özgürlük mutlaka paylaşılacak
                            suç ortağı bir sevgiliyle

5.

sanmıştık ki ikimiz
            yeryüzünde ancak
                            birbirimiz için varız
ikimiz sanmıştık ki
            tek kişilik bir yalnızlığa bile
                            rahatça sığarız
hiç yanılmamışız
            her an düşüp düşüp
                            kristal bir bardak gibi
                                        tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
            hâlâ kıpkızıl gülümseyen
                            -sanki ateşten bir tebessüm -
                                        zehir zemberek aşkımız

Attilâ İlhan