Bir Şey

soğur birden/her sabah alacasında

şakağının çillerinden öptüğüm şehir

bir sızı siner eklemlerine

ve akşam

yaslı bir bayrak gibi çekilir

hüznünün gönderine

bir sara nöbeti gelir gibi

titrer yüreğin

ovsan bilek damarlarını

kızgın bir mühür gibi

izi kalır ellerinin

bulutlar yürür içerlerine

gümbür gümbür gümbürder

yağmurlu camlara döner gözlerin

sonra birdenbire sessizlik

dinersin

kurumuş ırmaklara dönersin

bir şeydir o balta gibi gelir

keskin bir balta gibi

saplanır kırkıncı halkasına kadar

sallanır içindeki ağaç

ağır ağır devrilir

Aydın Yalkut (1941-2014)

Bir Şey

I

Bir şey ki hava gibi ekmek gibi su gibi

lazım insana lazım onsuz yaşanmıyor

ana baba gibi dost gibi yavuklu gibi

kalbi titremeden göz yaşarmadan anılmıyor…

Bir şey ki gözümüzde memleket kadar aziz

aşkettiğimiz kendimize dert ettiğimiz

adını çocuklarımıza bellettiğimiz

bir şey ki artık hasretine dayanılmıyor

II

Bir şey daha var yürekler acısı

utandırır insanı düşündürür

öylesine başka bir kalp ağrısı

alır beni ta Bursaya götürür

Yeşil Bursada konuk garip bir kuş

otur denmiş oracıkda oturmuş

ta yüreğinden bir türkü tutturmuş

ne güzel şey dünyada hür olmak hür

Benerci, Jokand, Varanüç Bedrettin

Hey kahbe felek ne oyunlarettin

en yavuz evladı bu memleketin

Nazım ağbey hapislerde çürür

Cahit Sıtkı Tarancı, Yaprak Dergisi, 1950