içimden geçen bütün boşluklara baktım
sarı gözlüğümle baktım
siyah gözlüğümle baktım
parmaklarımı gözüme dürbün yaparak baktım
baktığım boşlukta sallanan kırgınlıklar
ben dolmayan boşluklarıma hiç kırılmadan
yollar yaptım
karavanlar yaptım
/sen zaten gezmeyi seversin
içimde gez bari dedim/
bir boşluk var içimde
otların üstünde rüzgâr eserken
rüzgârın otları yere yatırarak yarattığı bir düzlük bu
yüzüm bu düzlükte kendiliğinden tebessüm
bazen düşmeyen ateş
ateş en çok yanmayı bilenlerin dibinde
benim dibim
boşluksuz yanıyor
boşluğumun canı
canımdan ediyor beni
muhakkak içimde bir nedenden bu boşluk
muhakkak içimde duran bir nedenden
muhakkak içimde bu neden
Mehmet Sait İmret
