"Sokaktaki kör dilenciye kesinlikle para ver.. Bu kentte olup da görememek ne dehşet bir acı!"

 

"Ölmemiştim ama diri de değildim;

Bir nebze aklın varsa kendin tasarla ne hale geldiğimi,

yaşamla ölümden yoksun kalınca."

Dante Alighieri - İlahi Komedya

"Sokaktaki kör dilenciye kesinlikle para ver.. Bu kentte olup da görememek ne dehşet bir acı!" dediklerini duymuştum. Kentler de insanlar gibidir, kılıktan kılığa bürünmeyi severler. Oysa Floransa en güzel giysisini hiç çıkarmaz. O giysiyi sadece körler değil, turistler de göremez. Hiçbir yabancı Dante'nin evinin arka sokağında olanları bilemez. Heykelini görmek ve birkaç resim çekmek yeterli gelir. O gün herkesin yanından geçtiği, yabancıların asla göremeyeceği Floransa'ya dokundum. Ciddi, ağırbaşlı, sade ve dayanıklı kahverengi örtüsünü sıyırdım.

Aslında bir yazarım. İyi bir yazar sayılmasam da yazarım. Gündüzleri 10:30'dan 19:30'a Osteria del Porcellino'nin bulaşıkçısı, geceleri de Perito Specialista'nin yazarıyım. Daha önceleri de gündüzleri köşebaşında ev yapımı sandeviçler satan bir yazardım. (...)

Cem Akgül, Dönmeyenlerin Seyahat Rehberi, Noktürn Yayınları, S.89

"Babam iri yarı bir adam değildi ama"

"Babam iri yarı bir adam değildi ama dev gibi yüreği vardı. Her baba oğul gibi biz de bozuşurduk. Bir kaç saat sonra illa barışacak bir sebep bulurdu. En geçerli gerekçesi de: “Gel oğlum ! Kovboy filmi başladı, hem de Butlancıstırınki.” Burt Lancaster’ a babamın verdiği isimdi bu. Uykum gelmediği geceler güzel şeyler düşünme oyunu oynardık. Çoğunlukla da bu, yaptırmayı hayal ettiğimiz evin planı olurdu. Renkli gece lambaları, yazı masası ve bir yemek odası olan. Bir keresinde hiç mevzuu da yokken, gözlerime dik dik bakıp demişti: “Bir baba için en büyük acı nedir bilir misin oğlum ?.. Evladından fazla yaşamak.”

Cem Akgül / Dönmeyenlerin Seyahat Rehberi