Suya düşen ışığı tenzih
Toprağını sevmiş ağaçları
Tebrik ederim
Suya değmenin onuruyla
Başım göğe ermiş gibi dik!
Evimi suyun kıyısına kurdum.
Benliğimi eğiten şiirin adabıyla
Her gün hamarat bir ev kadını
Yıkıyor beni suda.
Lekesiz bir bakışla basıyorum taşa...
Yeşeren çimlere aşk olsun!
Sudan içeri esiyor rüzgâr!
Canımı yakan ateş nasıl sahiciyse
Suyun buz tutmasını ciddiye,
Buharlaşmasını hafife alıyorum.
Gülümseyen suda elsiz engelsiz
Düşünmek koşmak istiyorum.
Varsın zaman aksın su gibi zekice,
Niyetim büsbütün dalıp gitmek suya!
Mümkün olsa
Bir bilinç düzeyinden
Yüze yüze geçsek karşı kıyıya...
Cemal Öztürk
Fotoğraf: Nurcan Azaz 
