İnsanın
Ağzında güneşlerle uyandığı
Sabahlar bitti.
Ah ey büyümek denen uzun kış
Ölümün erken cümlesi
Şimdi hepimiz ışığı sönmüş evlerde
Geceden ve kederden yapılmış gözlerle
Pencerelerde kaybolmuş
Çocuğu arıyoruz.
Bir yalnızlık ki gölgesiz anısız
Bütün seslerin dışında
Bütün zamanlarla yaralı
Taşa dönmüş bir iç çekiş
Annesiz babasız lambasız
Bir gözyaşı akşamı
Yarasaların avlusunda
İçimize bağırıyoruz:
Ölüm ile ayrılığı tartmışlar...*
Kapılarımız
Gidenlerin yeni şarkılarla döndüğü
Zamanlara açılmıyor artık
* Karacaoğlan
Şükrü Erbaş
(Yarasaların Avlusunda - Kırmızı Kedi Yayınları, 2.basım, Şubat 2025)
