Burada kalın demişti oysa
burada dağlara tapan bir vahşi
burada neler kaybettiklerini göstererek
gölgelerden, efektlerden, maskelerden sıyrılarak
bir damla olsa da, bir damlada bin balık gibi yaşayarak.
Burada kalın, gölgesini görmeyen adam nereye gider
gerçek kırılıyor hemen kimse duymayınca
gerçek kırılıyor hemen birlik olmayınca
ve kansız sözcükler parçalıyor çerçeveleri.
Bu çöplükte nasıl kalacaklardı şimdi
nasıl bulacaklardı İthaki'yi?
korkunç gaga izleri gözlerinizi oymuştu.
her şeyin içi boş, naylon kadar buruş buruş
nesnenin sesi, toprağın çiçeği, öfkeniz
paslı çivilere dönmüştü.
Nasıl kurtulacaklardı şimdi nasıl?
para anafor olur çeker o dipsiz kuyuya
kimse kimsenin yüzüne bakamaz o kara delikte
renkli çamlara asılır boyunlar
kimse süpürmez evrene yayılmış tozları.
Katı olan her şey buharlaşıyordu
bir hazdan bir haza geçerken unutuyordu kardeşlerimiz
hırçın denize umutla bağlanmış adalarda siren seslerini.
İsmet Alıcı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder