Ne olur şiir yazmayalım artık Loriya
Mezar kazalım, tabut taşıyalım, ansiklopedi karıştıralım.
Kaybolan küpelerini arayalım güzel kızların
Şiir yazmayalım.
Demin yaramaz bir düş ıslattım uykumda
Mürekkep lekesi aranıyorum öpmek için seni, yoktu
Bir ceylan yanımdan geçti -karda- iz bırakarak
Yün kazaklar ör bana Loriya
Uzun kışlardan edindiğimiz arsız bir rivayettir imge
Kırağı çalmış da unuttuğumuz hatıra.
Neyi istiyorum Loriya, biliyor musun?
Şiir yazmayalım.
Kefenin cebi yok diyenlere inanmıyorum
İnanmıyorum masal satıcılarına
Herkes dünyayla selfi çektiriyor kederleri boyunlarına asılı
Titreşime alınmış hüzünlüler geçiyor çarşılardan
Ömürler gökdelenlerden kısa.
Dilek ağaçlarına çaput bağlayalım Loriya
Ve dilek tutalım sınır boylarında teneffüse çıkan çocukları
İp atlayalım ayaklarımız dünyaya değmeden.
Çul olalım, pul olalım, kır olalım, sır olalım
Neyi istiyorum Loriya biliyor musun?
Şair olmayalım.
Sedat İpek
(Artık Sizinle Konuşabilirim, Şey Kitap, 1. basım, Ağustos 2024)
