Loriya'ya Çaresiz Bir Rica

Ne olur şiir yazmayalım artık Loriya

Mezar kazalım, tabut taşıyalım, ansiklopedi karıştıralım.

Kaybolan küpelerini arayalım güzel kızların

Olmazsa mülteci taşıyalım uzak kıyılara

Şiir yazmayalım.

Demin yaramaz bir düş ıslattım uykumda

Mürekkep lekesi aranıyorum öpmek için seni, yoktu

Bir ceylan yanımdan geçti -karda- iz bırakarak

Yün kazaklar ör bana Loriya

Uzun kışlardan edindiğimiz arsız bir rivayettir imge

Kırağı çalmış da unuttuğumuz hatıra.

Neyi istiyorum Loriya, biliyor musun?

Şiir yazmayalım.

Kefenin cebi yok diyenlere inanmıyorum

İnanmıyorum masal satıcılarına

Herkes dünyayla selfi çektiriyor kederleri boyunlarına asılı

Titreşime alınmış hüzünlüler geçiyor çarşılardan

Ömürler gökdelenlerden kısa.

Dilek ağaçlarına çaput bağlayalım Loriya

Ve dilek tutalım sınır boylarında teneffüse çıkan çocukları

İp atlayalım ayaklarımız dünyaya değmeden.

Çul olalım, pul olalım, kır olalım, sır olalım

Neyi istiyorum Loriya biliyor musun?

Şair olmayalım.

Sedat İpek

(Artık Sizinle Konuşabilirim, Şey Kitap, 1. basım, Ağustos 2024)