Evimin önünden bir gök geçiyor
Gök dediysem günlük şarabım, misafir odam
Harfsiz yüzler hatırlar mı beni bilmem
Ne biçtiysem ömrüm, öyle kurşun hızıyla
Başka kimsem bir güvercindi senden
Anlamaya gelirdi duvarları kanat sesiyle
Yalnız su gibiydi, seçilmiş bir şehirdi
Kalbe bağlı kederden ölmedi, öldürmedi
O şehre girip hatırla bedelini
Afyon kokuları, deniz feneri, içsiz kadınlar
Kaçak bir tabanca ve kayıkla
İki ayrılık bir yolculuk etmedi
Can Adalı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder