Adımdan Sana Ne?

Adımdan sana ne?

O da ölecek,

Kasvetli bir uğultu gibi.

Uzak kıyılara çarpan dalgaların,

Sağır ormanlıkta yankılanan,

Gece sesleri gibi.

Bir hatıra defterinde, 

Ölmüş izler kalacak acımdan, 

Bir mezar taşına kazınmış, 

Bilinmez dildeki yazılar gibi.

Nesi kaldı,

Taze ve gergin telaşlarda, 

Çoktan unutulmuş adımın? 

Temiz ve körpe anılar 

Sunamaz artık senin ruhuna.

Ama üzüntülü gününde,

Sessizlikte,

Söyle onu özlemle.

De ki benim de bir hatıram var,

Bir kalp var dünyada,

İçinde yaşadığım...

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin, Seçme Şiirler, 1830

Çeviri: Haluk Madencioğlu

Resim: Erik Ludvig Henningsen, 1897